Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

"Οι σύγχρονοι εφιάλτες πολεμούν την Εκκλησία και το Έθνος"

Λάβρος κατά των σύγχρονων εφιαλτών που προσπαθούν να αλλάξουν την ιστορίας μας, να αλώσουν τις ψυχές μας, να ξεριζώσουν την πίστη μας, ήταν ο Σεβ. Μητροπολίτης Σιατίστης κ. Παύλος.
Ο Μητροπολίτης Σιατίστης αναφερόμενος στον εορτάζοντα Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, μεταξύ άλλων τόνισε ότι «ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ήθελε τα παιδιά στο σχολείο να μαθαίνουν την αλήθεια, προσωπικά δεν έχω καμία αμφιβολία πως αν ζούσε σήμερα ο Άγιος θα γκρέμιζε τα σχολεία. Γιατί τα σχολεία τα σημερινά προσπαθούν να μάθουν στα παιδιά η να μην μάθουν, όλα αυτά που ήθελε ο Άγιος Κοσμάς».
Επίσης ο Μητροπολίτης Παύλος τόνισε: «Το γεγονός ότι σήμερα ακούμε νέα παιδιά που δυστυχώς καταστρέφουν την ζωή τους, παίρνοντας ναρκωτικά να μας λένε, πες μου εσείς γιατί να μην πάρω… αυτό σημαίνει ότι η σημερινή παιδεία και η οικογένεια είναι χρεοκοπημένες. Γιατί είναι ανίκανες να εξηγήσουν στα παιδιά το γιατί να ζουν!»
«Το σημερινό σχολείο είναι ένα σχολείο που βασανίζει τα παιδιά. Το σημερινό Υπουργείο Παιδείας λέει: πρώτα ο μαθητής, εγώ ερωτώ που είναι ο μαθητής, που βρίσκεται ο μαθητής; Δεν υπάρχει πουθενά, γι’ αυτό έχουμε αυτά που έχουμε, δηλαδή την αντίδραση των παιδιών μας», πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο κ. Παύλος.
Χαρακτηριστική ήταν στιγμή όταν ο Μητροπολίτης Σιατίστης, αναφέρθηκε στην προσφορά του Αγίου Κοσμά για την σωτηρία του Γένους μας.
«Εάν δεν υπήρχε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, πολλοί σήμερα θα φορούσαμε φέσι. Χάρις το μοναδικό του έργο, ποιος άλλος γύρισε την Ελλάδα ολόκληρη», ανέφερε ο κ. Παύλος.
Για να προσθέσει: «Δεν είναι διαφορετικές οι εποχές μας, τότε υπήρχε η Τουρκιά που ήθελε να αφαιρέσει την πίστη από τις ψυχές των Ελλήνων. Γιατί ήθελαν οι Τούρκοι να αλλάξουν την πίστη; Γιατί ήξεραν…»
«Σήμερα λοιπόν επιχειρούν πάλι, σήμερα οι παγκοσμιοποίηση που απειλεί να μας κάνει πολτό και κιμά όλους μας, χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, χωρίς πίστη, χωρίς αγάπη στην πατρίδα», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Σιατίστης.
Επίσης τόνισε: «Βλέπω μπροστά μου τον πόλεμο για την ιστορία μας, και δυστυχώς ο πόλεμος αυτός γίνεται από σύγχρονους εφιάλτες, από ανθρώπους με ελληνική φωνή, αλλά πουλημένος στις δυνάμεις εκείνες που θέλουν να τσακίσουν τους Έλληνες».
Ο ΣΚΑΙ είναι πουλημένος
Ο κ. Παύλος αναφερόμενος στα ντοκιμαντέρ του τηλεοπτικού σταθμού «ΣΚΑΙ», τόνισε τα εξής: «Ο ΣΚΑΙ είναι ένας σταθμός πουλημένος στις ξένες δυνάμεις και το λέω μετά λόγου γνώσεως, ένας σταθμός που πάλι προκάλεσε την αγανάκτηση του κ. Μπαμπινιώτη. Όταν την Μ. Παρασκευή την ιερότερη ημέρα του Ορθοδόξου Χριστιανισμού πρόβαλε ένα άθλιο ντοκιμαντέρ ανιστόρητο και ατεκμηρίωτο ιστορικά, μόνο και μόνο για να υβρίσει και να βλασφημήσει το πρόσωπο του Θεανθρώπου Θεού.»
«Οι εφιάλτες είναι παρόντες και είναι σημαντικό να το καταλάβουμε, ώστε να ξυπνήσουμε γιατί γι’ αυτούς τους εφιάλτες αγωνίστηκε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Όλοι σήμερα επιχειρούν να ξεχάσουμε την ιστορία μας», συμπλήρωσε ο κ. Παύλος.
Ο Μητροπολίτης Σιατίστης κ. Παύλος, ανέφερε ένα φοβερό γεγονός τονίζοντας ότι «ένας δημοσιογράφος λίγο πριν κοιμηθεί ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, μου εμπιστεύθηκε τα εξής: ετοιμάζεται νέο τσουνάμι εναντίον της Εκκλησίας, έγινε σύσκεψη καναλαρχών με ένα στόχο, να πολεμήσουμε την Εκκλησία. Να που εφιάλτες είναι σήμερα εδώ.»
Τέλος αναφερόμενος στην οικονομική κρίση, ο δυναμικός Ιεράρχης τόνισε: «Μη γελιέστε ο τόπος μας, δεν είναι στο χείλος του γκρεμού, έχει αρχίσει να πέφτει. Αυτά που έρχονται σε πολύ λίγο χρόνο θα είναι πάρα πολύ δύσκολα, θα ματώσουμε από εδώ και πέρα όλοι μας.»

Σάββατο 20 Αυγούστου 2011

Γιατί δεν θέλουν τους Έλληνες;




Σ’ ένα βιβλίο με τίτλο «Σκυλάνθρωποι» (Δημ. Μοσχόπουλου) είναι καταγεγραμμένη η ενδιαφέρουσα αφήγηση μίας Ελβετίδας, η οποία επεξηγεί γιατί οι Ευρωπαίοι και γενικότερα οι ξένοι, συμπεριφέρονται με ελεεινό τρόπο κατά των Ελλήνων.

Η κοπέλα αναφέρεται σε κάποιον πλούσιο θείο της ονόματι Αλμπέρ που ζούσε κοντά στη Λοζάννη υπεραγαπώντας τα ζώα καί προστατεύοντας στη βίλα του πολλά από αυτά.

Ένας φίλος του γιατρός απ’ τη Γενεύη του δώρισε ένα κουτάβι ράτσας «μποξέρ», που άκουγε στο όνομα «Τέλος», ενημερώνοντάς τον ότι άμα μεγαλώσει το καθαρόαιμο σκυλί χρειάζεται προσοχή διότι είναι επικίνδυνο!…

Πράγματι, σ’ ένα χρόνο είχε δυναμώσει τόσο πολύ που ήταν απλησίαστο. Ο πρώτος που την πλήρωσε ήταν ο κηπουρός που δέχτηκε επίθεση από το σκυλί με αποτέλεσμα να μείνει ένα μήνα ακίνητος στην κλινική έχοντας χάσει την γάμπα που την είχε φάει ο σκύλος και θα έμενε κουτσός σε όλη του τη ζωή με καρφιά στο πόδι του!

Ο Αλμπέρ απεφάνθη ότι ο σκύλος έπρεπε να εκπαιδευθεί για να αποκτήσει σωστή συμπεριφορά. Έφερε Γερμανό σκυλοδαμαστή και πράγματι σε 6 μήνες ο «Τέλος» ήταν «αρνάκι».

Περιέργως όμως σε μία δεξίωση ο σκύλος ξαναεπιτέθηκε αιμοβόρικα σ’ έναν υπηρέτη και ευτυχώς γι’ αυτόν ο οδηγός της βίλας πυροβόλησε τον «Τέλος» και έβαλε τέλος στην άτακτη ζωή του!

Η στεναχώρια του Αλμπέρ ήταν απερίγραπτη ώσπου τον επισκέφτηκε ο δωρητής του σκύλου, ο γιατρός, ο οποίος εξήγησε στον περίλυπο φίλο του ότι ο σκύλος όσο καλά και να δαμαστεί κρατάει μέσα του κακία, ζήλια, μίσος, καί εκδικείται: «Τα ζώα δεν συγχωράνε ποτέ στον άνθρωπο την βελτίωση της συμπεριφοράς τους, γιατί νιώθουνε ότι αυτή η βελτίωση τ’ απομακρύνει από τη φύση τους… και όποτε δίνετε η ευκαιρία το μίσος εκρήγνυται».

Για να κατανοήσει ο Αλμπέρ καλύτερα την συμπεριφορά του σκύλου, ο γιατρός κάνει τον εξής εκπληκτικό παραλληλισμό: «Είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει μ’ εμάς τους Ευρωπαίους καί τους Έλληνες! Αν υπάρχει μια φυλή στον κόσμο που κυριολεκτικά τη μισώ αφόρητα, αυτή η φυλή είναι οι Έλληνες»!

Και τεκμηριώνει την άποψή του λέγοντας ότι στα γυμνασιακά του χρόνια ένιωθε «ψυχικά καταπιεσμένος. Διότι δεν μας διδάξανε τίποτα οι σοφοί μας διδάσκαλοι που να μην το ’χανε εξηγήσει, να μην το ’χανε ανακαλύψει, να μην το ’χανε πετύχει, να μην το ’χανε τελειοποιήσει οι Έλληνες!

Κι αν κάποτε αναφέρανε κανένα άλλονε φτωχό συγγενή της γνώσεως και της σοφίας, όχι Έλληνα, στο τέλος προσθέτανε ότι αυτός ο κάποιος, ο φουκαράς βασίστηκε για την ανακάλυψή του πάνω σ’ ένα θεώρημα προγενέστερο κάποιου Έλληνα, πάνω σε μια παλιά σκέψη κάποιου άλλου Έλληνα, πάνω σ’ ένα έργο αιώνες πριν δοσμένο από κάποιον άλλο Έλληνα!…

Σιγά σιγά ένιωθα πως οι γνώσεις μου, οι σκέψεις μου, τα αισθήματά μου, η προσωπικότητά μου, ο κόσμος μου, η ύπαρξή μου ως το έσχατο μόριο διαβρώνονταν και χρωματίζονταν απ’ αυτό που χαρακτηρίζουμε με την κλασική πια έκφραση  ̈ελληνικό παρελθόν ̈».

Αυτά όλα καταστάλαζαν στα βάθη της ψυχής του γιατρού «ένα φλογερό μίσος για καθετί το ελληνικό»!

Και η συνέχεια: «Αργότερα στο πανεπιστήμιο, η κατάσταση έγινε δραματική.

Ο Ασκληπιός από τη μια, ο Ιπποκράτης απ’ την άλλη! Ο Γαληνός τη μια μέρα, ο Ορειβάσιος την επομένη! Αέτιος το πρωί, Αλέξανδρος Τραλλιανός τ’ απόγευμα! Παύλος ο Αιγινίτης από ’δω, Στέφανος ο Αθηναίος από ’κει…

Δεν μπορούσα ν’ ανοίξω βιβλίο χωρίς να βρω μπροστά μου την ελληνική παρουσία. Δεν τολμούσα να πιάσω στα χέρια μου λεξικό για να βρώ μια δύσκολη, σπάνια, μια χρήσιμη, μια έξυπνη, μια όμορφη, μια μεστωμένη λέξη. Όλες ελληνικές! Και άλλες αμέτρητες σαν την άμμο των θαλασσών και των ποταμών, ελληνικής κι αυτές προέλευσης! Άρχισα κι εγώ με την πάροδο του χρόνου να νιώθω απέναντι στους Έλληνες όπως ο  ̈Τέλος ̈…

Πρόκειται για φαινόμενο ομαδικό!  ́Έτσι αισθανόμαστε λίγο πολύ όλοι μας απέναντι στους Έλληνες. Τους μισούμε όπως τα ζώα τους θηριοδαμαστές. Και μόλις μας δίνεται η ευκαιρία χιμάμε τους δαγκώνουμε και τους κατασπαράζουμε.

Γιατί στο βάθος ξέρουμε ότι κάποτε ήμαστε ζώα μ’ όλη τη σημασία της λέξης κι είναι αυτοί, οι Έλληνες, πάλι οι Έλληνες, πάντα οι Έλληνες, που μας εξώσανε από τη ζωώδικη υπόσταση και μας ανεβάσανε στην ίδια με τους εαυτούς τους ανθρώπινη βαθμίδα!…

Δεν αγαπάμε κάτι που θαυμάζουμε… Ρίξε μια ματιά στην ιστορία και θα διαπιστώσεις ότι όλοι οι Ευρωπαίοι, με αρχηγούς τους Λατίνους και το Βατικανό, λυσσάξαμε να τους εξαφανίσουμε τους Έλληνες από το πρόσωπο της γης! Δεν θα βρεις και δε θα φανταστείς συνδυασμό και συγκέρασμα εγκλήματος, πλεκτάνης και παγίδας που δεν το σκαρφιστήκαμε και δεν το πραγματώσαμε για να τους εξολοθρεύσουμε!… η ιστορία με το μίσος κατά των Ελλήνων δεν ξέφτισε.

Ο σύγχρονος  ̈πολιτισμένος ̈ άνθρωπος είναι ο ίδιος και χειρότερος… Δεν θα επιτρέψει ποτέ το Βατικανό, Αλμπέρ μου, να επιβιώσει στην αυλόπορτα της Ευρώπης, στα πλευρά της Ασίας και στο κατώφλι της Αφρικής ο ελληνισμός κι η ορθοδοξία του, η μόνη πραγματικότητα, η μόνη γνήσια χριστιανική πίστη…

Είναι ο μόνος λαός που κατόρθωσε να συνταιριάξει αρμονικά τον αρχαίο του πολιτισμό, την υπεράνθρωπη πνευματικότητά του με όλα τα θετικά στοιχεία του χριστιανισμού και να γεννήσει αυτός ο θεϊκός συνουσιασμός μια βαθιά πίστη, μια θεμελιωμένη θρησκεία, μια τρομερή ενωτική ισχύ.

Η δική μας ηγεσία, οι δικοί μας ταγοί, η δική μας εκκλησία δεν θα επιτρέψουν ποτέ την προκοπή τους, γιατί αν μονοιάσουνε και στο κοινωνικό πεδίο, χαθήκαμε! Ποιος τους πιάνει, αν βλαστήσει στη γη τους μια στάλα κοινωνική δικαιοσύνη κι ο λαός τους που στενάζει κι αναστενάζει φτάσει να κουμαντάρει τον τόπο του! Θα ξαναπιάσουνε το πολιτιστικό μαστίγιο στα χέρια τους και θα τους θωρούμε πάλι από το ύψος των αστραγάλων τους εμείς τα σκαθάρια αυτούς τους γίγαντες»! 

Ο φιλέλληνας Αλμπέρ σ’ όλα αυτά αρκέστηκε να απαντήσει με νόημα: «Γι’ αυτό θα τους αγαπάω πάντα, θα τους θαυμάζω και θα τους σέβομαι…».

Στρατής Ανδριώτης

Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

Ποιοι κρύβονται πίσω από τη προσχεδιασμένη παγκόσμια οικονομική αναστάτωση και γιατί βιάζονται να εγκαθιδρύσουν μια: Παγκόσμια κυβέρνηση και κυριαρχία!

(19/07/2011 16:06)

Η εξόντωση των οικονομιών αποσκοπεί στη δημιουργία ενιαίου παγκόσμιου νομίσματος! Πως μπορούμε να ανατρέψουμε τα βδελυρά σχέδια των κύκλων της ανομίας; Γιατί οι Έλληνες και η Ελλάδα αποτελούν το φόβητρο των ανόμων γεγονός που δικαιολογεί και τη στοχοποίηση τους.

Η προσχεδιασμένη παγκόσμια οικονομική αναταραχή εύλογα κάνει τους περισσότερους ανθρώπους να αναρωτιούνται για το τι μέλει γενέσθαι στον πλανήτη μας. Η απειλή της χρεωκοπίας ακόμη και σε χώρες που παρουσιάζονταν ως οικονομικές αυτοκρατορίες δημιουργεί ποικίλες ανασφάλειες και φόβους σ’ ολάκερη την οικουμένη. Τι συμβαίνει; Ποιοι είναι τελικά αυτοί που κινούν τα νήματα και που στοχεύουν; Γιατί οι πολιτικοί και εν γένει οι περισσότεροι ηγέτες της πλειονότητας των χωρών κλίνουν γόνυ ενώπιον τους και χωρίς υπερβολή καταντούν ασήμαντες μαριονέτες και ευτελή πιόνια στη σατανική σκακιέρα τους; Τι είναι αυτό που τους καθιστά υποτελείς και τυφλά όργανα στα βδελυρά σχέδιά τους; Είναι άραγε χαμηλό το νοητικό επίπεδό τους, φοβούνται και εκβιάζονται ή πιστεύουν πως με το «φόρο υποτέλειας» που συνειδητά και απροκάλυπτα τους παρέχουν για λογαριασμό ολάκερων λαών κερδίζουν χρόνο για τους λαούς που εκπροσωπούν;
Αυτό ωστόσο, που παρατηρείται πλέον και δια γυμνού οφθαλμού είναι η αδικαιολόγητη βιασύνη στην επίτευξη των στόχων συγκεκριμένων και γνωστών πλέον σ’ όλους κύκλων της ανομίας. Και αυτή η βιασύνη τους αφήνει εκτεθειμένους, αφού είτε δεν προλαβαίνουν είτε νιώθουν τόσο σίγουροι για την επιτυχία τους που δεν εξαφανίζουν ούτε τα ίχνη της ασυδοσίας τους!  Γιατί είναι εμφανής η προσπάθεια που καταβάλουν προκειμένου να επιβάλλουν μια παγκόσμια ισχυρή κυριαρχία. Είναι εμφανές το εγχείρημα που αποσκοπεί στην προετοιμασία του εδάφους για την έλευση της παγκόσμιας κυβέρνησης που ήδη ορισμένοι ανόητοι ηγέτες της μιας πεντάρας πιπιλίζουν ως καραμέλα... Άλλωστε προχωρούν, όπως πιστεύουν με βάση τα όσα λέγει ο προφήτης Δαυίδ στους ψαλμούς και θεωρούν καθήκον τους να συμβάλουν με οιονδήποτε τρόπο στην εφαρμογή του σχεδίου τους... (Υπέταξε λαούς ημίν, καί έθνη υπό τους πόδας ημών. Εξελέξατο ημίν την κληρονομίαν εαυτώ, την καλλονήν Ιακώβ, ην ηγάπησεν... Εβασίλευσεν ο Θεός επί τα έθνη, ο Θεός κάθηται επί θρόνου αγίου αυτού. Άρχοντες λαών συνήχθησαν μετά του Θεού Αβραάμ, ότι του Θεού οι κραταιοί της γης, σφόδρα επήρθησαν... Οτι ιδού οι βασιλείς της γης συνήχθησαν, διήλθοσαν επί το αυτό. Αυτοί ιδόντες ούτως εθαύμασαν, εταράχθησαν, εσαλεύθησαν, τρόμος επελάβετο αυτών... ψαλμ. 46 και 47 )
Για να πετύχεις όμως καλοί μου χριστιανοί, ένα ασύλληπτο στον ανθρώπινο νου τέτοιο στόχο μιας παγκόσμιας δηλαδή κυριαρχίας χρειάζεται να διαθέτεις και τα ανάλογα όπλα. Αυτά άλλωστε θα σου παράσχουν την απαραίτητη ασφάλεια αλλά και την ισχύ αυτών ή αυτού(Αντιχρίστου) που θα κινούν τα νήματα της εξουσίας. Αρκεί λοιπόν μια προσεκτική διεισδυτική ματιά για να διαπιστωθεί πως ένας μοχλός ισχύος στην επίτευξη του μύχιου σκοπού είναι η οικονομία.
Ο κοινός νους αντιλαμβάνεται σήμερα πως η οικονομία αποτελεί ένα από τα ισχυρά χαρτιά στα χέρια των εκφραστών της ανομίας. Ερευνώντας και παρατηρώντας προσεκτικά ποιοι κινούν τα νήματα της παγκόσμιας οικονομίας και με ποιο ακριβώς τρόπο θα ανακαλύψουμε πέραν των επιφανειακών δήθεν επιστημονικών αναλύσεων και τους πραγματικούς ξεκάθαρους πλέον στόχους τους... Γιατί με τις πονηρές μηχανορραφίες που βασίζονται σε σχεδιασμούς δεκαετιών υποδούλωσαν σιγά- σιγά ολάκερες χώρες με το αθόρυβο αυτό όπλο. Και όπως όλοι οι κατακτητές επέβαλλαν αυστηρούς κανόνες λειτουργίας και σκληρούς νόμους μέσα από μια τεχνητή εικονική ευημερία. Έχτισαν πύργους ψευδαισθήσεων  με τη βοήθεια της τεχνολογίας που ελέγχουν σχεδόν στο σύνολό τους  μέσα στους οποίους άρχισαν να φυλακίζουν τους σκλάβους τους!
Τα πρώτα θύματα

Οι ΗΠΑ ήταν το πρώτο θύμα τους. Η χώρα αυτή άλλωστε τους πρόσφερε μέσα από τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της την πλήρη κάλυψη ώστε να δραστηριοποιηθούν χωρίς πρόβλημα και να την αιχμαλωτίσουν σταδιακά με τα αθόρυβα αλλά ισχυρά όπλα που διαθέτουν. Συγκεκριμένα έλεγξαν όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της και μέσω της ελεγχόμενης μασωνίας διείσδυσαν σε όλα τα πόστα της εξουσίας, στρατιωτικής, δικαστικής και εκτελεστικής -πολιτικής. Κινούσαν τα πιόνια στη σκακιέρα και επέβαλαν χωρίς οι ίδιοι να βγαίνουν μπροστά τις γραμμές τους. Εξόντωναν δε συστηματικά και με διάφορους τρόπους αυτούς που αντιτάσσονταν και εμπόδιζαν τους στόχους τους με πολιτικές και οικονομικές εγκληματικές πράξεις. Δεν θα μείνουμε όμως στην ανάλυση του τρόπου που κινείται η πολεμική αθόρυβη μηχανή ούτε θα αναλύσουμε την σατανική τακτική τους γιατί θα χρειαζόταν πλήθος σελίδων για να την περιγράψουμε. Βέβαια και αυτό απαιτείται κάποτε να γίνει γιατί θα πρέπει κάποιος για να αντιμετωπίσει μια εχθρική αμιγώς κατάσταση να γνωρίζει επακριβώς πως αυτή λειτουργεί και κινείται. Αν δεν γνωρίζεις τον εχθρό σου πως άλλωστε θα αντισταθείς;
Βγάζοντας μπροστά τις υπόδουλες ΗΠΑ, αφού προηγουμένως αφαίμαξαν και έβαλαν πλήρως στο χέρι ακόμη και τα αποθεματικά της σε χρυσό άρχισαν να συλλέγουν τρόπαια από τις συνεχείς αθόρυβες μάχες που έδιναν σε ελεγχόμενα μέτωπα  σε ολάκερο τον πλανήτη. Και ως τρόπαια νοούνται ο έλεγχος των πλουτοπαραγωγικών πηγών, ο έλεγχος της ενημέρωσης, ο έλεγχος των οπλικών συστημάτων, των χρηματιστηριακών αγορών κ.ο.κ. Εύκολα μάλιστα μετέτρεπαν με φοβερές στη σύλληψη επιχειρήσεις προπαγάνδας ολάκερους λαούς σε αμήχανα ζόμπι εξοντώνοντας κάθε μορφή αντίστασης τους (βλ. βιβλίο Τυφώνας Παγκοσμιοποίηση εκδ. Αγαθός Λόγος)...
Δημιούργησαν μιαρές λέσχες (βλ. Τριμερής, Μπίλντεμπεργκ κ. ά.) που λειτουργούσαν ως δήθεν διευθυντήρια εξασφάλισης εξουσίας. Μέσω αυτών  αιχμαλώτιζαν εγωπαθείς, εγωκεντρικούς και ενίοτε ανίκανους  ψευτο-ηγέτες της πεντάρας, πολιτικούς, επιχειρηματίες, δημοσιογράφους μετατρέποντάς τους σε τυφλά όργανά τους άλλοτε με υποσχέσεις, άλλοτε με απειλές, με εκβιασμούς και με την εκπλήρωση ιδιοτελών επιθυμιών... Βέβαια ενίοτε ο φόβος της αποκάλυψης και η αντίδραση των λαών τους καθιστά ευέλικτους και προσεκτικούς, ενώ όσοι ηγέτες θέλησαν να αντιδράσουν και δεν υποτάχθηκαν κατηγορήθηκαν είτε ως εγκληματίες πολέμου είτε σπιλώθηκαν με ηθικά ή οικονομικά σκάνδαλα!
Τα βδελυρά τους σχέδια για παγκόσμιο κοινό νόμισμα
Τι όμως σχεδιάζουν τώρα με την τεχνητή οικονομική παγκόσμια αναστάτωση; Ο βασικός στρατηγικός στόχος, όπως διαπιστώνεται είναι διττός. Με συστηματικό τρόπο χτυπούν μέσω των ελεγχόμενων εκ των ιδίων οίκων αξιολόγησης και των κάθε λογής κερδοσκόπων και αλιγάτορων του χρήματος που διαθέτουν στον στρατό τους φαινομενικά ισχυρά νομίσματα της παγκόσμιας αγοράς, όπως είναι το γιεν, το δολάριο και το ευρώ. Με το χτύπημα αυτό αποσκοπούν στο να δικαιολογήσουν κατά ένα μέρος τη συσσώρευση του χρυσού στις αποθήκες τους, ώστε να μην προκληθούν υποψίες και προκληθούν άμεσες αντιδράσεις.
Με το νέο φοβερό οπλικό σύστημα, το οποίο βρίσκεται στο τελικό πειραματικό στάδιο (H.A.A.R.P) αλλά και τις ιαπωνικές επενδύσεις υψηλού ρίσκου στις ΗΠΑ εξόντωσαν στην κυριολεξία και απέκτησαν τον έλεγχο του ιαπωνικού νομίσματος γιεν και της οικονομίας της χώρας. Με τον υπερδανεισμό και την απειλή της χρεωκοπίας των ΗΠΑ κατάφεραν μια υποτιθέμενη αυτοκρατορία να χορεύει στο ρυθμό που εκείνοι δίνουν, κατά το παράδειγμα του αρκουδιάρη και της αρκούδας στα πανηγύρια... Με την ίδια μέθοδο βάλλουν συστηματικά τα τελευταία τέσσερα σχεδόν χρόνια και κατά του θεωρούμενου ισχυρού ευρωπαϊκού νομίσματος, δηλαδή του ευρώ και της ευρωπαϊκής οικονομίας.   
Μόλις ωστόσο οι σατανικοί αλιγάτορες, συλλέξουν το 80-90% του χρυσού, θα ρίξουν στο τραπέζι την αναγκαιότητα δημιουργίας ενός νέου παγκόσμιου νομίσματος, που ήδη ετοιμάζουν στα καταχθόνια εργαστήριά τους. Ήδη τρία ισχυρά κέντρα σε Άμστερνταμ, Μόσχα και Τελ-Αβίβ μαζεύουν ότι κυκλοφορεί σε χρυσό... Εν συνεχεία τα τυφλά αυτά όργανα του Αντιδίκου, θα δικαιολογήσουν την αναγκαιότητα κοινού νομίσματος ρίχνοντας ως βορά στην αρένα τον ιδιόκτητο μηχανισμό της κερδοσκοπίας και τους λεγομένους οίκους αξιολόγησης που θα αχρηστεύσουν μετά την ολοκλήρωση του έργου τους... Άλλωστε το «οπλικό αυτό σύστημα» φαίνεται πως ολοκληρώνει την αποστολή του γι’ αυτό και οι ιδρυτές και εκφραστές του έχουν αρχίσει να το υποσκάπτουν φανερά μέσα από σειρά αδικαιολόγητων αποφάσεων που τους εξαναγκάζουν  το τελευταίο ειδικά διάστημα να λαμβάνουν!
Είναι λοιπόν λογικό πως ο έχων συσσωρευμένο στις αποθήκες του το χρυσάφι του πλανήτη θα έχει και τον πρώτο λόγο στο παγκόσμιο κοινό νέο νόμισμα. Και ο έχων τον πρώτο λόγο στο οικονομικό γίγνεσθαι καταλαβαίνετε πως μπορεί κάλλιστα να ηγηθεί και των υπολοίπων πραγμάτων. Μπορεί να καθορίσει τους όρους λειτουργίας της παγκόσμιας κυριαρχίας του αρχικά μέσω μιας νέας εικονικής ευημερίας που θα αποσκοπεί στο να αποκοιμίσει τους λαούς ώστε εύκολα να αποδεχθούν τη νέα κατάσταση. Στη συνέχεια όμως, θα επιβάλλει κατά τον αυτό τρόπο που επιβάλλονται στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία, στην Ιρλανδία, στην Ισπανία και αλλού τα απαράδεκτα μνημόνια παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας και των θησαυρών χωρών και λαών το εωσφορικό πλαίσιο λειτουργίας, το οποίο ήδη σιγά-σιγά προωθείται με νόμους και επιβάλλεται με συνταγές που εκπορεύονται μέσω του χρησιμοποιούμενου και ελεγχόμενου τεκτονισμού... Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημανθεί ότι οι τέκτονες ως πιόνια εμπροσθοφυλακής στη σκακιέρα του Αντιδίκου θα αποτελέσουν και τα πρώτα θύματα του, αφού θα θυσιαστούν πρώτοι για να διαφυλάξουν τον βασιλιά του σκότους από απρόσμενες δημόσιες αμφισβητήσεις!  
Λύση διαφυγής
Κατόπιν αυτών εύλογα κάποιος δύναται να αναρωτηθεί και να ρωτήσει τι θα κάνουμε; Ποιος ο τρόπος αντίδρασης; Πως κατατροπώνονται τα βδελυρά σχέδια του εχθρού, που δεν είναι πλέον εκτός των τειχών της Ρώμης, όπως κάποτε ο Αννίβας αλλά εντός των τειχών; Καλοί μου άνθρωποι, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η γη και ολάκερος ο κόσμος ανήκει στον τριαδικό Θεό. Ζούμε στον Αμπελώνα του Κυρίου και οφείλουμε να εργαζόμαστε σ’ αυτόν κατά το παράδειγμα του καλού εργαζόμενου, προσδοκούμενοι στην καλή νοούμενη μισθοδοσία. Η πρώτη λοιπόν και αναγκαία αντίδραση είναι να αλλάξουμε αμέσως συμπεριφορά. Να σταματήσουμε πρωτίστως τη διαρκή εδώ και καιρό δαιμονική απεργία διαρκείας που όλοι μας λίγο πολύ κάνουμε απέναντι στο θέλημα και τις εντολές του Κυρίου του Αμπελώνα Ιησού Χριστού. Γιατί καλέ μου άνθρωπε αυτή η απεργία προκαλεί ανεργία, αεργία, απόγνωση, θλίψη, πόνο. Τι μισθό προσδοκείς να πάρεις καλέ μου χριστιανέ όταν απεργείς και δεν δουλεύεις στην «επιχείρηση» του κατόχου του Αμπελώνα που λέγεται πλανήτης γη; Δεν γνωρίζεις ότι οι αποδοχές σου εξαρτώνται από την πρόοδο της εργασίας σου; Αρκεί λοιπόν αυτή η αλλαγή ως πρώτη αντίδραση για να εκβάλλει ο τριαδικός Θεός ως πρόσωπα, ως οικογένειες, ως κοινωνίες, ως λαούς και χώρες κατά το παράδειγμα της οικογένειας του Λώτ από τον κίνδυνο της ολοκληρωτικής καταστροφής των σύγχρονων Σοδόμων και Γομόρρων...
Η λήξη από μέρους μας της απεργίας έναντι των εντολών του Κυρίου και η πλήρης συνειδητή ένταξη στα σχέδια του Θεού που έχει ως προϋπόθεση την κατάργηση των δικών μας ιδιοτελών σχεδίων. Θα συμβάλει στην ενίσχυση του θεοφιλούς απεργοσπαστικού μηχανισμού που θα διαλύσει για μια ακόμη φορά τα σχέδια του Αντίδικου περί παγκόσμιας κυριαρχίας. « Ώρυξαν προ προσώπου μου βόθρον και ενέπεσον εις αυτόν... Ο Θεός συντρίψει τούς οδόντας αυτών εν τω στόματι αυτών, τας μύλας των λεόντων συνέθλασεν ο Κύριος .... Και ερεί άνθρωπος’Ει άρα εστί καρπός τω δικαίω, άρα εστίν ο Θεός κρίνων αυτούς εν τη γη». (Ψαλμ. 56 και 57)
Και λήξη της απεργίας σημαίνει επαναφορά στον πνευματικό εκείνον πλούτο που αποτελεί την αφετηρία και τη βάση εκπόρευσης κάθε αγαθού. Του πλούτου που διαλύει κρίσεις και εξορίζει τον μιαρό Βεελζεβούλ στη μόνιμη κατοικία του στα έγκατα της αβύσσου.
Όσο απλή να ακούγεται και να φαίνεται η αντίδραση, καλέ μου χριστιανέ τόσο δύσκολη είναι στην εφαρμογή της. Γιατί ο Βεελζεβούλ, ως λέων ωρυόμενος θα επιχειρήσει με κάθε τρόπο να κατασπαράξει τους νέους μάρτυρες και ομολογητές που θα θελήσουν να βγουν τροπαιούχοι από την καλοστημένη αρένα του. Η άνευ όρων λοιπόν επιστροφή μας στον τριαδικό και μόνο αληθινό Θεό θα δώσει τέλος στην επικείμενη κυριαρχία του Αντιδίκου και θα ανοίξει νέους ορίζοντες. Είναι λοιπόν δική μας η απόφαση να αλλάξουμε ζωή και να εισέλθουμε συνειδητά στην εν Χριστώ κοινωνία που παρέχει την πραγματική ευτυχία και την παντοτινή αιώνια χαρά μέσα από τα αναστάσιμα εδέσματα μιας διαρκούς ανιδιοτελούς ουράνιας προσφοράς. Είναι στο χέρι μας η απόφαση να ενταχθούμε στο στρατό του Χριστού και να προχωρήσουμε με τα ανίκητα όπλα του Θεού σε μια νέα νίκη της Αλήθειας και του Φωτός. Οι Έλληνες άλλωστε είναι οι μόνοι που μπορούν να ανατρέψουν την όλη κατάσταση και να καταστρέψουν την παγίδα του Αντιδίκου. Φυσικά προϋπόθεση είναι να ξυπνήσουν από το λήθαργο της αγνωσίας και να ανακαλύψουν και πάλι τις ευεργετικές συνταγές της ορθόδοξης διαχρονικής σοφίας και γνώσης αλλά και των σοφών προγόνων τους.
 Γένοιτο Αμήν.


Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011

Home Page

Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

ΕΝΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΔΩΡΟ ΣΤΗ «ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ»!!!

ΕΝΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΔΩΡΟ ΣΤΗ «ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ»!!!
ΧΑΡΑΤΣΙ ΣΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ - ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΝ

Κλείνει το Δεκέμβριο 20 χρόνια ασταμάτητης έκδοσης, με 72 τεύχη, η ενοριακή εφημερίδα μας «Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ», η εφημερίδα που με κόπο, με μεράκι και με μεγάλη προσπάθεια. παράλληλα στα τόσα και τόσα άλλα έντυπα που κυκλοφορούν ανάμεσα μας, προσπαθεί να καλύψει όλη τη ζωή του δικού μας τόπου .
Ξεκινήσαμε δειλά - δειλά πριν 20 χρόνια και προσπαθήσαμε να είμαστε όντως η φωνή της ενορίας μας, η φωνή του χωριού μας, η φωνή του Λισβορίου. Χρόνο με το χρόνο προσπαθήσαμε να γίνουμε καλλίτεροι.
Εκκλησία είναι ο ίδιος ο λαός γι’ αυτό και δεν περιοριζόμαστε αποκλειστικά και μόνο σε άρθρα εκκλησιαστικά και θρησκευτικά.
Εδώ είναι τα εκκλησιαστικά, τα  πνευματικά, τα πολιτιστικά, η παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα μας, τα κοινωνικά, τα προβλήματα, οι κρίσεις και τα σχόλια. Εδώ είναι η ζωή του Λισβορίου.

Στην εφημερίδα μας λοιπόν για τα 20 της χρόνια η μνημονιακή κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει ένα μεγάλο δώρο!!!
Αποφάσισε με τον τρόπο της να διακόψει αυτή την εικοσάχρονη πορεία της.
Αποφάσισε να φιμώσει και να περιορίσει αυτή τη φωνή.
Αποφάσισε να μας σταματήσει με όπλο της την οικονομική μας εξαθλίωση.
Αποφάσισε να ανακόψει την κυκλοφορία της εκτός των ορίων του χωριού μας.

Όπως αναφέρεται, μεταξύ των άλλων, για τον ίδιο ακριβώς λόγο και από την εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ στο τεύχος 850/2011, - χρησιμοποιούμε εδώ δίκαιες εκφράσεις αγανάκτησης της εφημερίδας -   η Κυβέρνηση των απανωτών  Μνημονίων, η κυβέρνηση των μεσοπρόθεσμων και των μακροπρόθεσμων ληξιαρχικών πράξεων θανάτου των Ελλήνων πολιτών, η Κυβέρνηση που παραιτήθηκε από κάθε είδους ασυλίας εθνικής κυριαρχίας, η Κυβέρνηση που εκτελεί διατεταγμένη υπηρεσία να διαλύσει την Ελλάδα, αποφάσισε να βάλει λουκέτο στις εφημερίδες και τα περιοδικά γνώμης και θέσης. Αποφάσισε δηλαδή να κλείσει το στόμα των Εκκλησιαστικών, λογοτεχνικών, πνευματικών αλλά και κάθε άλλου είδους περιοδικών και εφημερίδων που διαφοροποιούνται     και να παραδώσει αμαχητί την ενημέρωση και κυρίως την ανάλυση και το σχολιασμό των δρώμενων στον κοινωνικό πολιτικό, εκκλησιαστικό στίβο, αποκλειστικά στους μεγαλοκαρχαρίες καναλάρχες και μεγαλοσυγκροτηματάρχες Αποφάσισε να εξαφανίσει από το χώρο του Τύπου κάθε άλλη φωνή. Κάθε ελεύθερη φωνή. Τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης θα την αναλάβουν αποκλειστικά και εργολαβικά οι «εθνικοί εργολάβοι». Οι μεταπράτες των πολυεθνικών και των διεθνών τοκογλυφικών κέντρων. Οι μεσάζοντες της εκποίησης του εθνικού μας πλούτου.
Φωνές της Ενορίας, παρόμοιες άλλες φωνές όπως η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ που αναφέραμε παραπάνω και τόσες άλλες πρέπει να φιμωθούν! Πώς όμως; Όχι βέβαια με την αναχρονιστική και χοντροκομμένη μέθοδο του Παπαδόπουλου και του Ιωαννίδη. Δεν θα στείλουν τώρα τη στρατιωτική Ε.Σ.Α. να βάλει λουκέτα…. Σήμερα, ζούμε σε «δημοκρατικό καθεστώς»! «O Τύπος είναι ελεύθερος», αρκεί να μπορεί να αντέξει στα εξοντωτικά οικονομικά βάρη που του φορτώνει η εξουσία του Μνημονίου του Μεσοπρόθεσμου.
Μέχρι τώρα μπορούσαμε από το υστέρημά μας να σηκώσουμε το βάρος των  εξόδων εκτύπωσης που ανέρχονται στα 1200€ ετησίως. Όσο αφορά την ταχυδρόμηση των τευχών η Γενική Γραμματεία Τύπου επιχορηγούσε κάθε χρόνο και τη δική μας εφημερίδα, μαζί με όλα τα άλλα περιοδικά και εφημερίδες. Έτσι κυκλοφορούσε και «Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ», με μια μικρή δική μας συμμετοχή στα ΕΛΤΑ, σε όλη την Ελλάδα σε όλους τους Λισβοριανούς και όχι μόνο. Κυκλοφορούσε ανελλιπώς κάθε τρίμηνο και μπορούσε να την έχει στο σπίτι του ο καθένας χωρίς καμιά απολύτως υποχρέωση ή οικονομική επιβάρυνση. Δυστυχώς η «κατοχική» Κυβέρνηση με την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της, με το Mεσοπρόθεσμο, τα μνημόνια και τα παραμνημόνια τα κρυφά και τα φανερά, αποφάσισε να μηδενίσει την κρατική επιχορήγηση προς τα ΕΛΤΑ, για τη διανομή του Τύπου. Των εφημερίδων και των περιοδικών που διακινούνται κυρίως μέσω του Ταχυδρομείου.

Αυτό σημαίνει ότι από το παρόν 70ο (ΑΠΡΙΛΙΟΥ – ΙΟΥΝΙΟΥ) φύλλο, το κόστος ταχυδρόμησης της «ΦΩΝΗΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ» είναι 1000% μεγαλύτερο.
Αυτό σημαίνει ότι η ταχυδρόμηση είναι πλέον για μας αδύνατη, αφού πρέπει να επωμιστούμε επιπλέον 1200€.
Αυτό σημαίνει έμμεσο κυβερνητικό χτύπημα κάτω από τη ζώνη.
Δεν θα σταματήσουμε βέβαια την προσπάθειά μας.

Δεν θα υποκύψουμε όμως  σε τέτοια χτυπήματα.
Η έκδοση δεν θα σταματήσει.
Αλλά δεν έχουμε τη δύναμη πλέον της ταχυδρόμησης.
Θα διανέμεται πλέον  στην  Εκκλησία,
Θα μπορεί να την πάρει και πάλι ο καθένας  χωρίς καμιά υποχρέωση από το παγκάρι της Εκκλησίας.
Θα μπορεί ο καθένας να τη πάρει από μας και να τη στείλει στους δικούς του που μέχρι τώρα τους τη στέλναμε εμείς.
Θα μπορεί ακόμη να τη βρει και στο διαδίκτυο στα ιστολόγια που διατηρούμε πατώντας πάνω στο ανάλογο εικονίδιο


αλλά και στη φιλόξενη διεύθυνση την οποία και ευχαριστούμε εκ βάθους καρδίας

 στην ενότητα ΕΝΤΥΠΑ
Όποιος ακόμη επιθυμεί να συνεχίσει να την παραλαμβάνει ταχυδρομικά στο σπίτι του δυστυχώς εκ των πραγμάτων είμαστε υποχρεωμένοι  να του ζητήσουμε την ετήσια συνδρομή των 10€.

Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

Τα τρία σημάδια παλιγγενεσίας

Χρήστος Γιανναράς,Τα τρία σημάδια παλιγγενεσίας


Πηγή: Καθημερινή, 31-7-2011


Aμέσως μετά τον δεύτερο μεγάλο πόλεμο, τη γερμανική κατοχή, τον λιμό της κατοχής και την πολυαίμακτη κομμουνιστική ανταρσία, οι πρώτοι «τουρίστες» που έφτασαν μαζικά στη συφοριασμένη Ελλάδα ήταν Ελληνοαμερικανοί. Ερχονταν να ξαναβρούν όσους συγγενείς επέζησαν, να μετρήσουν νεκρούς, να κομίσουν όποια ιδιωτική βοήθεια ήταν μπορετό, κυρίως σε ρουχισμό.

Πρέπει αυτές οι επισκέψεις να έγιναν αισθητές στην ελλαδική κοινωνία, ήταν εκτεταμένο φαινόμενο. Ο Ελληνοαμερικανός συγγενής αποτέλεσε αξιοπερίεργη παρουσία, σχολιάστηκε, κρίθηκε, ταξινομήθηκε: Η αμερικανίζουσα προφορά των ελληνικών, η διάνθισή τους με ελληνοποιημένες αμερικάνικες λέξεις, οι περίεργες αμφιέσεις, οι συνεχείς συγκρίσεις του αμερικανικού με τον ελληνικό τρόπο του βίου, μαζί και μια αφέλεια εμπιστοσύνης τις ανθρώπινες σχέσεις (σε αντίθεση με την οξυμμένη πάντοτε καχυποψία των Ελλαδιτών), όλα αυτά μαζί, συγκροτούσαν τον τύπο που χαρακτηρίστηκε σκωπτικά: ο «μπρούκλης» (προφανώς από τον κάτοικο του Brooklyn) ή «το αμερικανάκι».

Η ελλαδική κοινωνία έβγαινε τότε από μια συντελεσμένη καταστροφή, η χώρα ήταν ερειπωμένη, πάρα πολλά χωριά εγκαταλελειμμένα, στέρηση και φτώχεια απροσμέτρητη, η ανασφάλεια κυρίαρχο αίσθημα. Κι όμως ο Ελλαδίτης έβλεπε τον φανταχτερό σε όλα του «μπρούκλη» με συμπάθεια αλλά αφ' υψηλού. Δεν παραδόθηκε με κεχηνότα θαυμασμό στο «μοδέρνο» και στο φανταχτερό, στάθηκε όχι απλώς κριτικά, αλλά και με σκώμμα, που σημαίνει: με κάποια συναίσθηση υπεροχής.

Ειρωνεύτηκαν και σατίρισαν οι Ελλαδίτες την αισθητική των Ελληνοαμερικανών και τη γλωσσική τους υποβάθμιση. Δεν μπορούσαν, τότε, να μην περιγελάσουν (διακριτικά ή εκ των υστέρων) το θέαμα ενήλικου άνδρα με πολύχρωμα σορτς και λουλουδάτο πουκαμισάκι ή της ώριμης γυναίκας με ξέχειλα από μαραμένες σάρκες εξώπλατα φορέματα και πελώρια ντεκολτέ. «Σνόμπαρε» αυτή την ανεμελιά για την αισθητική ο Ελλαδίτης, όπως τη σνομπάρει πάντοτε κάθε καλλιεργημένος άνθρωπος, που ξέρει να ξεχωρίζει το τι του ταιριάζει από το τι ομοιότροπα επιβάλλει η μόδα. Καθόλου τυχαία ο αισθητικός εκβαρβαρισμός της αμφίεσσης στις ΗΠΑ συμβαδίζει με τα τεράστια ποσοστά παχυσαρκίας του πληθυσμού και τα ανάλογα ποσοστά των «λειτουργικώς αναλφαβήτων».

Λειτούργησε επίσης τότε, ως αφορμή αφ' υψηλού θεώρησης των «μπρούκληδων», η κακή γλωσσική τους εκφραστική: γελούσαν οι Ελλαδίτες με τα γραμματικά και συντακτικά λάθη στη γλώσσα τους. Καταστραμμένοι, ρημαγμένοι, ζώντας με μεγάλες στερήσεις, επέμεναν να αξιολογούν τους ανθρώπους από τη γλώσσα που μιλούσαν, όχι από τα λεφτά τους, όχι από τις χρυσές καδένες. Ο Μποστ, ιδιοφυής σκιτσογράφος, κατάκτησε την ελλαδική κοινωνία ποντάροντας ακριβώς στη γραμματική και συντακτική ευαισθησία (και κατάρτιση) των Ελλήνων - σήμερα κανένας δεν θα γελούσε με το καυστικό του χιούμορ, αφού το στραπατσάρισμα της γλώσσας που χαρακτήριζε άλλοτε τους απαίδευτους και τους ολιγόνοες είναι σήμερα γνώρισμα υπουργών και πρωθυπουργών.

Είναι συναρπαστικό να μελετήσει κανείς την παραλληλία γλωσσικής ευαισθησίας (ακόμα και άσχετης από σχολική φοίτηση και σπουδές) με τις αισθητικές απαιτήσεις στην ένδυση, σε προγενέστερα χρόνια. Να μελετήσει κυρίως το πώς προσέλαβαν το δυτικό ένδυμα οι Ελληνες στο ελλαδικό κράτος και πώς οι Ελληνες οι εκτός ελλαδικού κράτους. Γιατί κάποτε η Ελληνίδα της Αλεξάνδρειας, της Σμύρνης, της Οδησσού, της Τραπεζούντας φορούσε τη μακριά τουαλέτα με την τέλεια άνεση της οποιασδήποτε Ευρωπαίας, ενώ η Ελλαδίτισσα που πρωτόβαλε τέτοιο φόρεμα στο Μπρούκλιν ή στο Σικάγο έμοιαζε αμέσως να μιμείται κάτι ξένο και γι' αυτό να μοιάζει κωμική. Το ίδιο και ο άντρας με το φράκο ή το σμόκιν.

Το μυστικό πρέπει να ήταν ότι οι Ελληλνες οι εκτός ελλαδικού κράτους ένιωθαν περήφανοι για την ελληνικότητά τους, ζούσαν την ελληνικότητα ως πολιτισμική υπεροχή, ως ποιότητα ζωής. Με αυτή τη βιωματική σιγουριά είχαν την αυτονόητη άνεση να προσλαμβάνουν οτιδήποτε καινούργιο που το εύρισκαν ταιριαχτό με τα γούστα τους, να το αφομοιώνουν στον «αέρα» της ευγενικής τους καταγωγής. Αυτή τη στάση πρέπει να υπονοούσε ο Γιάννης Τσαρούχης όταν έλεγε: «Για να είσαι κοσμοπολίτης, πρέπει πρώτα να είσαι Ελληνας».

Η επίσημη ιδεολογία του «εθνικού» κράτους (τόσο στην εκπαίδευση όσο και στην πολιτική πρακτική - στη συγκρότηση των θεσμών και στη λειτουργία τους) ήταν πάντοτε στους αντίποδες της κοσμοπολίτικης αρχοντιάς: Το κράτος προϋπέθετε την Ελλάδα βαλκανική επαρχία της Ευρώπης, που για να εκπολιτιστεί και εκσυγχρονιστεί, όφειλε να μιμηθεί (όχι να προσλάβει) τη Δύση. «Πρόοδος» ήταν η αντιγραφή, ο πιθηκισμός από μειονεξία ή ξιπασιά, που καθηλώνει στον ρόλο του ουραγού, στο ρίσκο της παρωδίας, της καρικατούρας - τον «μπρούκλη» τον γέννησε το ελλαδικό κράτος, όχι η αμερικανική κοινωνία.

Το κακοφορεμένο φράκο συνοδεύτηκε στην κρατική Ελλάδα από δάνειες αντιλήψεις για τη γλώσσα (κοραϊκή «καθαρεύουσα» και ψυχαρική «δημοτική») και από επαχθή δάνεια χρηματικά που κράτησαν τους Ελλαδίτες πάντοτε υποτελείς των «φίλων» και «συμμάχων» τους Ευρωπαίων. Τι σύμπτωση, που ο εκπασοκισμός της ελλαδικής κοινωνίας, τα τελευταία τριάντα επτά χρόνια, αναζωπύρωσε εντυπωσιακά το ίδιο τριπλό σύμπτωμα: Κατάστρεψε, σε βαθμό αναπηρίας, τη νεοελληνική γλώσσα και έκφραση. Προπαγάνδισε την «ανεμελιά» στην αμφίεση βυθίζοντας μεγάλες πληθυσμικές ομάδες σε ενδυματολογική ακαλαισθησία, την πιο επιδεικτική που γνώρισε ποτέ αυτός ο τόπος. Και καταδίκασε το κράτος σε ανήκεστη οικονομική υποτέλεια, για το υπόλοιπο του αιώνα, λόγω εξωφρενικού δανεισμού με τους πιο ταπεινωτικούς όρους.

Συμπέρασμα: Αν υπάρξει ποτέ πολιτική παράταξη με συνεπή και προγραμματικό αντι-πασοκισμό, θα το αντιληφθούμε από τρία σημάδια: Θα έχει πρώτη προτεραιότητα, τη γλώσσα. Η εξωτερική εμφάνιση των μπροστάρηδων θα απηχεί την αρχοντιά της ελληνικής λαϊκής παράδοσης, αυτήν που μεταγγίζεται με το γάλα της μάνας. Και τρίτο, θα συνεγείρει τους Ελληνες σε αγώνα απεξάρτησης από τον πατριδοκτόνο δανεισμό.

Αυτά τα τρία
 
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:  http://vardavas.blogspot.com/