Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011


Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ
του π. Χρήστου Κ. Ζαρκαδούλα
εφημερίου της ενορίας του Ι. Ν. Αγίων Αναργύρων Καραβομύλου Φθιώτιδας
http://www.pagliriki.gr

«Ο θάνατός σου η ζωή μου» και «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό». Είναι δυο συνηθισμένες ρήσεις με τις οποίες ο απλός άνθρωπος περιγράφει τις ανθρώπινες σχέσεις στη σημερινή κοινωνία, δηλαδή στο υπάρχον κοινωνικοοικονομικό σύστημα, τουτέστιν στον καπιταλισμό.
Σε περιόδους εύρυθμης λειτουργίας του ο καπιταλισμός κρύβει τους μεγάλους και αιχμηρούς κυνόδοντές του κάτω από διάφορα προσωπεία. Σε περιόδους όμως κρίσης, όπως αυτή που διανύουμε, τα προσωπεία πέφτουν και το βαμπίρ μας δείχνει εκφοβιστικά το απάνθρωπο πρόσωπό του.
Μέχρι την έναρξη της οικονομικής κρίσης οι διάφοροι λακέδες του συστήματος, τηρώντας πιστά τις εντολές των αφεντικών τους, για μη χρήση ωμής βίας, χρησιμοποιούσαν τη μέθοδο της αποπλάνησης και μας ξεγελούσαν με διάφορες καραμέλες και σοκολατάκια (επιδόματα, βοηθήματα, επιδοτήσεις, ενισχύσεις, δήθεν δυνατότητα πρόσβασης όλων στην παιδεία και τις υπηρεσίες υγείας, κοινωνική πρόνοια κ.λπ.). Σήμερα όμως οι εντολές άλλαξαν και οι «παιδεραστές» (αδύναμο και ανώριμο παιδί είναι ο λαός, που ωριμάζει μόνο μέσα και δια της επαναστατικής διαδικασίας) μετατράπηκαν σε άγριους βιαστές.
Μέχρι πρόσφατα, άμεσα δια της απλήρωτης εργασίας και έμμεσα δια της κρατικής εξουσίας, ιδιοποιούνταν τον πλούτο που παρήγαγαν οι εργαζόμενοι άσχετα αν αυτοί βρίσκονταν σε σχέση εξηρτημένης εργασίας ή δραστηριοποιούνταν ως «ελεύθεροι» επαγγελματίες. Έτσι, αφού άρπαζαν και συσσώρευαν στα ταμεία τους τον κοινωνικό πλούτο, εμφανίζονταν στη συνέχεια ως ευεργέτες και δάνειζαν τα κρατικά ταμεία με τα κλεμμένα για να ανταπεξέλθουν τα τελευταία στις ανάγκες τους. Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκαν τα τεράστια κρατικά χρέη.
Σήμερα που το μεγάλο κεφάλαιο διανύει κρίση, έρχεται και απαιτεί να του επιστραφούν τα κλεμμένα που δάνεισε. Γι’ αυτό αυτός ο ομαδικός βιασμός των λαών. Ο καπιταλισμός μας έδειξε το αληθινό του πρόσωπο, αυτό του κανίβαλου και του βαμπίρ, για να μη ζημιωθούν ούτε κατ’ ελάχιστον όχι οι ίδιοι οι καπιταλιστές, αλλά οι επιχειρήσεις τους.
Από τα παραπάνω γίνεται ολοφάνερο ότι ο λαός, επειδή δεν χρωστά σε κανέναν (είναι βλακώδες να θεωρούμε ότι χρωστάμε αυτά που μας έκλεψαν και στη συνέχεια μας δάνεισαν), πρέπει να καταργήσει στην πράξη τα όποια ληστρικά εναντίον του φορολογικά μέτρα. Ταυτόχρονα πρέπει να απαιτήσει τη στάση πληρωμών προς τους κλέφτες δανειστές και να κινηθεί προς την ανατροπή αυτού του κοινωνικοοικονομικού συστήματος, που κάνει τον άνθρωπο λύκο για τον συνάνθρωπό του.
Φυσικά και η μετέπειτα πορεία δεν είναι εύκολη. Για να υπάρξει μια κοινωνία που δεν θα στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά στην αγάπη που θα πηγάζει από την κοινή προσπάθεια για ένα καλύτερο μέλλον, απαιτείται η κοινοκτημοσύνη των μέσων παραγωγής και διαρκής λαϊκή επαγρύπνηση που θα περιφρουρήσει αυτή την οικονομική βάση από κάθε παρέκκλιση και απόπειρα ανατροπής. Απαιτείται ωριμότητα, υπευθυνότητα, απάρνηση του εαυτούλη μας και πρωτίστως οικοδόμηση ταξικής συνείδησης.

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

ΠΛΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ


Ο επάρατος πλουτισμός


          Στην εποχή της βαθιάς οικονομικής κρίσης που ζούμε, αγαπητοί μου, κατά την οποία οι λαοί γινόμαστε θύματα της διεθνούς και εγχώριας πλουτοκρατίας, το Ευαγγελικό απόσπασμα της ΙΓ Κυριακής του Λουκά, καθίσταται άκρως ενδιαφέρον και επίκαιρο. Ο Χριστός ερωτάται από έναν ιουδαίο άρχοντα για τον τρόπο με τον οποίο θα κατακτήσει την αιώνια ζωή. Τού υποδεικνύει να τηρήσει πιστά τις εντολές του Θεού και, όταν λαμβάνει τη σχετική διαβεβαίωση καλεί τον συνομιλητή Του, να πουλήσει όλα τα υπάρχοντά του, να τα μοιράσει στους πτωχούς και να Τον ακολουθήσει. Ο πλούσιος έπεσε σε μελαγχολία και έφυγε, γιατί δεν ήθελε να στερηθεί τα πλούτη του. Ο Χριστός τότε ομολόγησε ότι ο πλουτισμός είναι εμπόδιο για την κατάκτηση της Βασιλείας των ουρανών. Γιατί συμβαίνει αυτό;
          Το κυνήγι του πλουτισμού δημιουργεί ανθρώπους χωρίς ηθικές αναστολές και αισθήματα. Κατασκευάζει ανθρώπους – μηχανές που λειτουργούν με μόνο και αποκλειστικό σκοπό την αύξηση του πλούτου έναντι οιουδήποτε τιμήματος. Στο σκοπό αυτό τα διεθνή συστήματα του πλουτισμού δε διστάζουν να θυσιάσουν ανθρώπινα δικαιώματα, να στερήσουν κατοχυρωμένα εργασιακά και ασφαλιστικά προνόμια, να εκμαυλίσουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δημιουργώντας στρατιές νεόπτωχων, ανέργων και δυστυχισμένων ανθρώπων, χωρίς παρόν και ελπίδα για το μέλλον. Δε διστάζουν να κερδοσκοπήσουν στην πλάτη ολόκληρων κρατών και να εξευτελίσουν την ιστορία λαών, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη σταθερότητα των κερδών τους. Οι κοινωνικές αναταραχές και εξεγέρσεις για την προάσπιση του δικαίου των λαών τούς αφήνουν παντελώς αδιάφορους.
            Το κυνήγι του πλουτισμού δημιουργεί ανθρώπους αιχμαλώτους του χρήματος και τούς οδηγεί στην εκούσια δέσμευση μιας ιδιότυπης σκλαβιάς. Η ζωή τους εξαρτάται από την αυξομείωση των χρηματοοικονομικών δεικτών, χαλαρώνοντας τους ανθρώπινους δεσμούς, περιορίζοντας ή εξαφανίζοντας την ανάγκη της κοινωνικότητας, που δίδει τη θέση της στον επικίνδυνο ατομισμό. Ένας σύγχρονος Ορθόδοξος Ιεράρχης, αντιλαμβανόμενος τον κίνδυνο της ιδιότυπης αυτής αυτοδέσμευσης, επισημαίνει: «Εκείνος που ασχολείται συνέχεια με χρήματα, τόκους και δανεισμούς, με κέρδη και επιχειρήσεις, γίνεται χειρότερος και από τα άλογα ζώα, γιατί αποδεικνύεται δούλος κάτω από το χειρότερο αφεντικό. Ενώ πλαστήκαμε από τον Θεό ευγενείς και ελεύθεροι, υποδουλωθήκαμε στον πλούτο. Πράγματι, πολλοί από εμάς τον πλουτισμό τον έχουμε κάνει σκοπό της ζωής μας. Είτε με θεμιτά, είτε με αθέμιτα μέσα, μαζεύουμε συνεχώς και προσπαθούμε να κρατηθούμε στη ζωή αυτή με τα χρήματα. Η ασφάλειά μας δεν είναι ο Θεός, αλλά ο πλούτος και τα υλικά πράγματα»[1]
          Το κυνήγι του πλουτισμού καταστρέφει τη φιλότιμη συνείδηση των λαών που είχαν μάθει να ζουν μέσα από την έντιμη και σκληρή εργασία, νιώθοντας πλούσιοι με τα λίγα, ευτυχισμένοι και αυτάρκεις με τα απλά. Πλέον η έντιμη εργασία θεωρείται ουτοπία και οι νέες γενιές γαλουχούνται με τα «οράματα» της απάτης, της ευκολίας, της «αρπαχτής», της μίζας, των υπόγειων διαδρομών του χρήματος. Αλλά αυτό συμβαίνει γιατί το πρόβλημα ξεκινά από ψηλά. Όταν τα ηγετικά πρόσωπα της κοινωνίας αποδεικνύονται επιρρεπή στο πάθος του πλουτισμού, αποκομίζοντας αδικαιολόγητα προσωπικά κέρδη και οφέλη, χάρη στα δημόσια αξιώματά τους, τότε στέλνουν τα χειρότερα μηνύματα στους λαούς. Λειτουργούν ως τραγικά παραδείγματα προς αποφυγήν και εδραιώνουν ένα σύστημα σήψης και διαφθοράς το οποίο είναι δύσκολο να αποκαθαρθεί, έστω κι αν αποκαλυφθεί.

Και ερχόμαστε στα δικά μας!
Στα όσα εξωφρενικά ζούμε τα δυο τελευταία χρόνια.
Στα όσα μας επέβαλαν με δικτατορικό τρόπο , που τελειωμό δεν έχουν!
Συνέχεια λέω και επιμένω ότι δεν είναι τυχαία. Δεν έγιναν όλα αυτά επειδή τώρα τελευταία είδαν οι φίλτατατοι μας Ευρωπαίοι και μαζί μ΄ αυτούς οι επίσης φίλτατοι μας, Αμερικάνοι, που πάντα και παντού τους βρίσκει όλος ο κόσμος μπροστά τους, η κρίση αυτή δεν είναι μια πραγματική κρίση, αλλά μια κρίση που σκόπιμα κάποιοι δημιούργησαν για να πετύχουν τους δικούς τους στόχους και σκοπούς.
Όλα είναι προμελετημένα και καλά προσχεδιασμένα με τρόπο και σχεδιασμό μαφιόζικο ώστε να γίνουν όλα αυτά και να μας φέρουν σ’  συτό το σημείο. Όλα γίνονται και αποβλέπον στα άνομα σχέδια φερέλπιδων οικονομικών δικτατόρων οι οποίοι σχεδιάζουν να υποδηλώσουν οικονομικά, διοικητικά, ψυχικά, και με κάθε άλλο τρόπο τους ανθρώπους όλης της γης. Βλέπετε τι γίνεται και τι μας ζητάνε συνεχώς. Αποβλέπουν σε μια παγκόσμια δικτατορία!
Σας αναφέρω τι γράφεται για όλα αυτά το 1977. Προσέξτε το το 1977, πριν 15 χρόνια!
«…Αυτοί που μεθοδεύουν υπογείως τα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θέλοντας να επιτύχουν μεγαλύτερη τεχνητή κρίση, επέλεξαν την οδό της οικονομίας. Γι' αυτόν το λόγο πιέζουν τις κυβερνήσεις και τις αναγκάζουν να επιβάλλουν οικονομικό «σφίξιμο» στους λαούς, προκειμένου να κατεβάσουν τους δείκτες της οικονομίας στο όριο που θέτουν. Αυτό όμως έχει ως αποτέλεσμα οι χώρες να σφίγγουν - σαν σε μέγγενη - οικονομικά τους πολίτες τους με δυσβάστακτους φόρους, διάφορες οικονομικές συνεισφορές, διπλασιασμό σχεδόν των αντικειμενικών κριτηρίων και μείωση των κοινωνικών παροχών, με αποτέλεσμα, ναι, μεν, να πέφτουν κατά κάποιον τρόπο οι οικονομικοί δείκτες των χωρών, άλλα να ανεβαίνουν κάποιοι άλλοι δείκτες κατακόρυφα. Πολλές επιχειρήσεις αναγκάζονται να κλείσουν. Φέτος ανακοινώθηκε ότι θα κλείσει το 65% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με την επιβολή των επιπρόσθετων αντικειμενικών κριτηρίων. Κάποιες, για να επιβιώσουν, αναγκάζονται να φοροδιαφεύγουν η να χρηματίζουν κρατικούς υπαλλήλους, προκειμένου να τακτοποιήσουν τις υποθέσεις τους. Και όταν αυτά γίνονται σε επίπεδο επιχειρήσεων, καταλαβαίνετε - με την ανεργία που βασιλεύει - τι γίνεται σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο. …Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο το γεγονός ότι διάλεξαν τη σύγκλιση των οικονομιών, προκειμένου να ενωθεί η Ευρώπη, γιατί αυτή η σύγκλιση οδηγεί σε οικονομική εξαθλίωση, που ως φυσικό επακόλουθο έχει την απόκλιση από τις ηθικές αρχές. … Το πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αυστηρές προδιαγραφές: … Ο λαός, καταπιεζόμενος από τα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα και την ηθική κατάπτωση, θα ζήτα εναγωνίως κάποιον να του δώσει τη δυνατότητα να ξανασάνει. Το εναγώνιο αυτό αίτημα του δεν πρόκειται να εισακουστεί, παρά μόνον όταν απελπιστεί εντελώς από όλους τους δικούς του πολιτικούς κι από κάθε εθνικό μέτρο. Φυσικά, τότε οι σκοτεινοί αυτοί κύκλοι θα προβάλλουν τον «άνθρωπο τους», άλλα και το τέλειο σύστημα του παγκοσμίου ελέγχου και την κατάργηση της προσωπικής ελευθερίας με τη δικαιολογία ότι θα είναι η λύση, για να ελαχιστοποιηθούν πλέον όλοι οι δείκτες εγκληματικότητας, διαφθοράς κ.λ.π., που με την σκληρή πολιτική λιτότητας ανέβηκαν σε υψηλά επίπεδα. (ΣΤΗ ΔΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ . ιερομονάχου Χριστοδούλου Αγιορείτου  Άγιον Όρος 1997,  σελ. 108 – 109).

Αδελφοί μου!
          Ο Παπαδιαμάντης είχε χαρακτηρίσει την πλουτισμό και την πλουτοκρατία «μόνιμο άρχοντα του κόσμου και διαρκή αντίχριστο. Αύτη γεννά την αδικίαν, αύτη τρέφει την κακουργίαν, αύτη φθείρει σώματα και ψυχάς. Αύτη παράγει την κοινωνικήν σηπεδόνα. Αύτη καταστρέφει κοινωνίας νεοπαγείς»[2]. Να γιατί είναι σταθερό και μόνιμο εμπόδιο για την κατάκτηση της Βασιλείας των ουρανών. 

          Να γιατί υποθηκεύεται η ζωή μας, το μέλλον των παιδιών μας, το μέλλον της πατρίδας μας.
………………………………………………………………………………………
Το κείμενο με πλάγια γραφή είναι προσθήκες δικές μας στο κήρυγμα της Ι. Μ. Δημητριάδος στην Κυριακή ΙΓ Λουκά 28/11/2010
         


[1] Ιωήλ, Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης & Αλμωπίας, «Θυσία Εσπερινή», σελ. 102
[2] «Χαλασοχώρηδες»

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Οι άθλιοι του κοινοβουλίου και η οικονομική εξαθλίωση.. "Πηγαίνουν πακέτο"

Στο μονόλογο "παραίτησης" που εκφώνησε εντός του κοινοβουλίου, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, μετρήσαμε έξη φορές την αναφορά στην λέξη "σταυρός" ή και παράγωγα του, τρείς φορές έγινε αναφορά σε "μαρτύριο" και γενικά μας δόθηκε η εντύπωση ότι παρακολουθήσαμε μια παρωδία της εβδομάδας των παθών. Ωστόσο στην περίπτωση μας, ο "μεσσίας μας", δεν σκέφτεται με κανένα τρόπο να αποκαθηλωθεί και πεισματικά γαντζώμένος στο "σταυρό" υπομένει το "μαρτύριο" του. Τι και αν ο σταυρός ήταν η πρωθυπουργική καρέκλα!!!

Την ώρα λοιπόν που ο πρωθυπουργός της Χώρας, στο πλαίσιο της αναζήτησης συνένοχων πολιτικών δυνάμεων παίζει πολιτικά παιγνίδια, την ίδια ώρα οι εικόνες φτώχειας και εξαθλίωσης έχουν γίνει συχνό καθημερινό φαινόμενο στις λαϊκές αγορές των μεγαλουπόλεων. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας προστρέχουν να μαζέψουν "διακριτικά" ότι παραπεταμένο υπάρχει. Άλλοι, εμφανίζονται λίγα λεπτά πριν "κλείσουν" οι πάγκοι για να αγοράσουν ότι έχει απομείνει με ελάχιστα ευρώ και άλλοι μην έχοντας καμία επιλογή συλλέγουν ακόμα και από κάδους.
Σε αντίθεση, να μη λησμονούμε ότι αφορμή για τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις υπήρξε η "σπουδαία δημοκρατική ευαισθησία" Παπανδρέου που με την προαγγελία του δημοψηφίσματος την οποία μεν όλοι ακούσαμε, αλλά και που δεν ψηφίσαμε, κίνησε τις διαδικασίες αναστροφής της λαϊκής κατακραυγής. Έτσι τουλάχιστον δείχνουν να πιστεύουν οι εμπνευστές της.
Στην κίνηση Παπανδρέου προσέτρεξαν άμεσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι Μέρκελ και Σαρκοζί που σε όλους τους τόνους ανακοίνωσαν ότι η δανειακή σύμβαση μαζί με το ευρώ καθώς και η συμμετοχή μας στην ευρωζώνη και γενικότερα την Ευρωπαϊκή Ένωση, "πηγαίνει πακέτο"
Και ενώ όλοι δήλωναν ότι πρεπει να γινει προσπάθεια για κυβέρνηση περιορισμένων αρμοδιοτήτων με σκοπό το ξεμπλοκάρισμα της 6ης δόσης καθώς και την συμφωνία για την δανειακή σύμβαση της 26ης Οκτωβρίου, ο πρωθυπουργός έβαλε στο τραπέζι και ζητήματα αμιγώς Εθνικά κάνοντας μνεία ακόμα και για την αναμενόμενη απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης σχετικά με την προσφυγή που είχαν κάνει τα Σκόπια. Διαβάστε σχετικά: Η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου.. δεν έχει κανένα πρακτικό μέσο για να υποχρεώσει μια χώρα να τιμήσει την απόφαση του. Δηλαδή, ακόμη και αν τα Σκόπια κερδίσουν την υπόθεση, αυτό δεν θα σημαίνει ότι η Ελλάδα αυτόματα θα άρει... (Διαβάστε περισσότερα εδώ...)
Επομένως έτσι όπως έσπρωξε τα πράγματα ο Παπανδρέου ήταν αναμενόμενη και η αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης που ενήργησε κάτω απο το βάρος της μετάθεσης ευθυνών.
Ποιό πακετο επέλεξε να πλασάρει η αρχουσα πολιτική ταξη στην Ελλάδα και την Ευρώπη ειναι φανερό, ποιό πακέτο θα ήθελαν να επιλέξουν οι πλατιές λαϊκες τάξεις, και πάλι ειναι φανερό... Ο ΧΡΟΝΟΣ ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ

Ωστόσο φαίνεται να είναι νομοτελειακή η κατάληξη των ευρυτερων λαϊκών αντιδράσεων, και ότι αυτή θα ειναι με την μορφή βίαιων αντιδράσεων άμεσα συνδεδεμένων με τα σκληρα πρωτόγνωρα μέτρα που αναμένονται στο πλαίσιο της συμφωνίας για
την νέα δανειακή σύμβαση.
Το δημοψήφισμα καθώς και οι απαιτήσεις για συναίνεση που προέκυψε τις τελευταίες ημέρες είναι η προσπάθεια αντιμέτωπισης των βίαιων κοινωνικών αναταράξεων που πρόκειται να συμβούν. "Τέτοιο πακέτο δεν πρέπει να έχει παραλήπτες"

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

''ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΑΝ'' ... ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ !!!

. . Ξυπνήστε ρε ! . _ . Το Πρώτο Ελεύθερο Δημοκρατικό Μπλογκ της Χώρας.

 ''ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΑΝ'' ... ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ !!!:

Το μεγαλύτερο ΕΓΚΛΗΜΑ που διέπραξε η ''πολυκλαδική'' Ηγεσία του τόπου μας, τις τελευταίες δεκαετίες, είναι η δολοφονία της ελπίδας και της δ...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΕΣΜΟ

Ο άνθρωπος αυτός είναι άκρως επικίνδυνος για όλη τ...

. . Ξυπνήστε ρε ! . _ . Το Πρώτο Ελεύθερο Δημοκρατικό Μπλογκ της Χώρας: Ο άνθρωπος αυτός είναι άκρως επικίνδυνος για όλη τ...:

Γράφει ο Πύρινος Λόγιος

Ολοι πλέον, ακόμη και οι πιο "δικοί του" άνθρωποι, το έχουν καταλάβει. Οσο για τους Ευρωπαίους "εταίρους" μας, ΑΥ...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΕΣΜΟ